لحظه های بن بست

لحظه‌های با تو بودن ، یادمه صحنه به صحنه 

رَختی از ترانه دارم ، واسه این بغضِ برهنه 

فاصله چَن تا قدم بود ، نه هزارتا سالِ نوری 

تو نخواستی که بمونی ، حالا نزدیکیُ دوری 

دوری اما پیشِ‌رومی ، ای دلیل خوبِ تکرار 

تویی عکسِ برگِ آخر ، رو تنِ کبودِ دیوار